Τα ξημερώματα της περασμένης Δευτέρας (28/3), ώρα Ελλάδος, ανακοινώθηκαν οι νικητές των επεισοδιακών 94ων βραβείων Όσκαρ, στα οποία απέσπασαν τουλάχιστον ένα χρυσό αγαλματίδιο συνολικά 15 ταινίες. Παρακάτω θα βρείτε ακριβώς τους τρόπους που μπορείτε να δείτε τους φρέσκους οσκαρικούς θριαμβευτές.
“CODA” (Σιάν Χέντερ)
Όσκαρ: καλύτερης ταινίας, διασκευασμένου σεναρίου, β’ ανδρικού ρόλου
Η αμερικανική διασκευή της γαλλικής “Οικογένειας Μπελιέ” η οποία περιστρέφεται γύρω από τη ζωή μιας οικογένειας κωφών ψαράδων, έκανε την ολική ανατροπή κυριαρχώντας σε όλες τις κατηγορίες που ήταν υποψήφια.
“Η Εξουσία του Σκύλου” (Τζέιν Κάμπιον)
Όσκαρ: σκηνοθεσίας.
Στη Μοντάνα του 1925 η σχέση των αδελφών Μπέρμπανκ θα δοκιμαστεί όταν ο κοινωνικός Τζορτζ φέρει στην απομονωμένη φάρμα τους τη νέα του σύζυγο, την οποία ο μοναχικός καουμπόι Φιλ περιφρονεί προκλητικά. Ένα ποιητικά μελαγχολικό (αντι)γουέστερν χαρακτήρων οι οποίοι προσπαθούν να αντισταθούν στα καταπιεσμένα συναισθήματά τους. Μια αποδόμηση της μυθικής Άγριας Δύσης σε υπαρξιακό παρά ιστορικοπολιτικό επίπεδο, από μια βραβευμένη στη Βενετία σκηνοθέτιδα διαβρωτικής φινέτσας και γοητείας.
Η ταινία είναι διαθέσιμη με ελληνικούς υπότιτλους στο Netflix.
“Belfast” (Κένεθ Μπράνα)
Όσκαρ: πρωτότυπου σεναρίου.
Ο μικρός Μπάντι μεγαλώνει στο Μπέλφαστ του 1969, το οποίο σπαράσσεται από τις συγκρούσεις Ιρλανδών καθολικών και προτεσταντών. Ημιαυτοβιογραφική δραμεντί του Κένεθ Μπράνα, ο οποίος σκηνοθετεί με παιχνιδιάρικη νοσταλγία και υπερβολικό συναίσθημα μια οσκαρικής συνταγής ιστορία ενηλικίωσης. Το σινεφίλ χιούμορ τη σώζει από την ιστορικοπολιτική σοβαροφάνεια, όχι όμως κι από την εκβιαστικά χαριτωμένη γραφικότητα.
“The Eyes of Tammy Faye” (Μάικλ Σογουόλτερ)
Όσκαρ: α’ γυναικείου ρόλου.
Ύστερα από τρεις υποψηφιότητες, η σταθερά εξαιρετική Τζέσικα Τσαστέιν γνώρισε από κοντά το θείο Όσκαρ ενσαρκώνοντας ένα εκκεντρικό πραγματικό πρόσωπο. Ο λόγος για την τηλε-ευαγγελίστρια Τάμι Φέι Μπέικερ, η οποία μαζί με το σύζυγό της (Άντριου Γκάρφιλντ) τις δεκαετίες του ’70 και του ’80 μεσουρανούσαν στην αμερικανική τηλεόραση, καθώς κατάφεραν να στήσουν το μεγαλύτερο θρησκευτικό τηλεοπτικό δίκτυο της χώρας. Η πτώση τους, όμως, ήταν εξίσου θεαματική όσο και η πτώση.
“Η Μέθοδος των Γουίλιαμς” (Ρεϊνάλντο Μάρκους Γκριν)
Όσκαρ: α’ ανδρικού ρόλου.
Το απλώς συμπαθητικό biopic θα έμενε στην ιστορία μόνο ως τη στιγμή που επιτέλους ο Γουίλ Σμιθ θα κέρδισε το πρώτο Όσκαρ του, εάν βέβαια ο ηθοποιός δεν αποφάσιζε να υποδυθεί τον αυτόκλητο τιμωρό. Όπως και να έχει, στην ταινία ο Σμιθ κρατά το ρόλο του Ρίτσαρντ Γουίλιαμς, του πατέρα των σπουδαίων τενιστριών Βίνους και Σερίνα Γουίλιαμς, ο οποίος ακολουθεί πεισματικά έναν τρόπο προπόνησης των κοριτσιών δικής του έμπνευσης, κόντρα στις συμβουλές όλων των ειδικών του αθλήματος.
Η ταινία παίζεται ακόμα στους κινηματογράφους και σε ποιους ακριβώς μπορείτε να δείτε εδώ.
“West Side Story” (Στίβεν Σπίλμπεργκ)
Όσκαρ: β’ γυναικείου ρόλου.
Στη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του ’50, ένα μέλος της λευκής νεανικής συμμορίας των Τζετς ερωτεύεται την αδελφή του Πορτορικανού αρχηγού της αντίπαλης συμμορίας των Σαρκς. Το επιδραστικότερο κινηματογραφικό μιούζικαλ εκσυγχρονίζεται με επίκαιρο κοινωνικό προσανατολισμό, πιστό στη φαντασμαγορική συνταγή του πρωτοτύπου: επιτυχημένη μείξη ρεαλισμού και ονειρικής φαντασίας, θεαματικές χορογραφίες, σκηνοθετικό νεύρο και άρωμα σαιξπηρικής τραγωδίας (“Ρωμαίος και Ιουλιέτα”). Ανάμεσα σε όλα αυτά, η Αριάνα ΝτεΜπόουζ δίνει μια ακαταμάχητη ερμηνεία ως “διάδοχος” του χαρακτήρα της σπουδαίας Ρίτα Μορένο.
Η ταινία παίζεται ακόμα στους κινηματογράφους και σε ποιους ακριβώς μπορείτε να δείτε εδώ.
“Drive my Car” (Ριουσούκε Χαμαγκούτσι)
Όσκαρ: διεθνούς ταινίας.
Η ταινία που καθιέρωσε τον Ιάπωνα auteur Ριουσούκε Χαμαγκούτσι (“Ιστορίες της Τύχης και της Φαντασίας”, “Η Διπλή Ζωή της Ασάκο”) βασίζεται σε διήγημα του Χαρούκι Μουρακάμι. Η υπόθεσή της αφορά ένα θεατρικό ηθοποιό και σκηνοθέτη, ο οποίος είναι παντρεμένος με μία σεναριογράφο. Όταν εκείνη πεθαίνει αιφνιδιαστικά, ο καλλιτέχνης αποφασίζει να ταξιδέψει με αυτοκίνητο στη Χιροσίμα για να κάνει μια παράσταση γύρω από την απώλειά της, την οποία δεν μπορεί να διαχειριστεί.
Η ταινία αναμένεται να κυκλοφορήσει στους ελληνικούς κινηματογράφους το φθινόπωρο του 2022.
“Summer of Soul” (Κουέστλαβ)
Όσκαρ: καλύτερου ντοκιμαντέρ.
Ο Κουέστλαβ ήταν ήδη αγαπημένος ως ντράμερ των Roots, αλλά πλέον έχει ανέβει περισσότερο στην εκτίμησή μας, αφού σκηνοθέτησε ένα ντοκιμαντέρ που φωτίζει μια παραγνωρισμένη πτυχή της soul κληρονομίας. Τον Αύγουστο του 1969, την ώρα που όλοι παραληρούσαν για το Γούντστοκ και το στίγμα που άφηνε στην ποπ κουλτούρα, μερικά χιλιόμετρα μακριά γραφόταν επίσης ιστορία. Επί έξι εβδομάδες στο πάρκο Μάρκους Γκάρβεϊ του Χάρλεμ στηνόταν ένα φεστιβάλ από όπου πέρασαν όλοι οι κορυφαίοι της soul: από το Στίβι Γουόντερ και τη Νίνα Σιμόν, μέχρι τους Sly and the Family Stone και τους Staples Singers. Παρόλα αυτά, τότε, κανείς δεν έδωσε σημασία. Οι 40 ώρες φιλμ που κινηματογραφήθηκαν παρέμειναν επί 50 χρόνια καταχωνιασμένες σε ένα υπόγειο! Μέχρις ότου, φυσικά, έρθει ο Κουέστλαβ για να το μοντάρει ιδανικά στο “Summer of Soul”.
Η ταινία είναι διαθέσιμη ως PVOD στην Cosmote TV.
“Ενκάντο: Ένας Κόσμος Μαγικός” (Μπάιρον Χάουαρντ & Τζάρεντ Μπους)
Όσκαρ: καλύτερου animation.
Η οικογένεια των Μαδριγάλ ζει εδώ και χρόνια σ’ ένα μαγεμένο σπίτι στο Ενκάντο, μια απομονωμένη από βουνά κοιλάδα της Κολομβίας. Κάθε μέλος της έχει κι ένα υπερφυσικό χάρισμα, εκτός από τη μικρή Μιραμπέλ, η οποία διαισθάνεται πρώτη τους αόρατους κινδύνους που απειλούν αυτή την ευτυχισμένη κοινότητα. Πασπαλισμένη με λίγο μαγικό ρεαλισμό, η συνταγή της Disney οδηγεί ένα ακόμα συγκινητικό, μελωδικό (με τραγούδια του Λιν-Μάνιουελ Μιράντα) παραμύθι πάνω στην κρυφή γοητεία της διαφορετικότητας.
Η ταινία παίζεται ακόμα στους κινηματογράφους και σε ποιους ακριβώς μπορείτε να δείτε εδώ.
“Dune” (Ντενί Βιλνέβ)
Όσκαρ: διεύθυνσης φωτογραφίας, μοντάζ, πρωτότυπης μουσικής, ήχου, ειδικών εφέ, σχεδιασμού παραγωγής.
Ο νεαρός Πολ, διάδοχος του Οίκου των Ατρειδών, θα βρεθεί παγιδευμένος σε μια πολύπλοκη γαλαξιακή συνωμοσία με στόχο τον έλεγχο του αφιλόξενου πλανήτη Αράκις, από τον οποίο πηγάζει η πολυτιμότερη ουσία στο σύμπαν. Πρώτο μέρος της διασκευής ενός επικού, συναρπαστικού και πολυδιάστατου μπεστ σέλερ επιστημονικής φαντασίας. Αντάξιος του συγγραφέα Φρανκ Χέρμπερτ, ο Ντενί Βιλνέβ παραδίδει μαθήματα θεαματικού, ενήλικου sci-fi.
Η ταινία παίζεται ακόμα στους κινηματογράφους και σε ποιους ακριβώς μπορείτε να δείτε εδώ.
“Κρουέλα” (Γκρεγκ Γκιλέσπι)
Όσκαρ: κουστουμιών.
Μια σειρά από ατυχείς και ευχάριστες συμπτώσεις μετατρέπουν την καλόκαρδη ορφανή Εστέλα στη σατανική σχεδιάστρια μόδας Κρουέλα ντε Βιλ. Μια από τις διασημότερες κακές των καρτούν παίρνει σάρκα και οστά σε μια φαντεζί κωμωδία… εγκλημάτων, από την οποία έχει αφαιρεθεί όλο το evil fun. Χαριτωμένη η αντιπαράθεση των δύο Έμα (Στόουν και Τόμσον), “άκυρος” ο καταιγισμός από ποπ επιτυχίες εποχής και ενοχλητικά ανούσια η αεικίνητη “υπερσκηνοθεσία” του Κρεγκ Γκιλέσπι (“Εγώ, η Τόνια”).
“No Time to Die” (Κάρι Φουκουνάγκα)
Όσκαρ: πρωτότυπου τραγουδιού.
Ο Τζέιμς Μποντ έχει αποσυρθεί από την ενεργό δράση, έχει ψυχρανθεί με την Μαντλέν και ζει απομονωμένος στην Τζαμάικα. Όταν, όμως, ο παλιός συνεργάτης του στη CIA Φίλιξ Λέιτερ ζητήσει τη βοήθειά του, ο Βρετανός μυστικός πράκτορας θα αναλάβει τη διάσωση ενός απαχθέντος επιστήμονα και θα παρασυρθεί σε μια θανάσιμη παγίδα. Όλα τριγύρω αλλάζουνε και μ’ ένα μαγικό τρόπο όλα τα ίδια μένουν γύρω από τον παλιομοδίτη και μοντέρνο, αδίστακτο και τρυφερό, ατσαλάκωτο και βαθιά πληγωμένο υπερκατάσκοπο. Η εποχή Κρεγκ της τζεϊμσμποντικής μυθολογίας τελειώνει με ένα θεαματικό ρέκβιεμ, αντάξιο των νεωτερισμών που εγκαινίασε το “Casino Royale”.
Η ταινία κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους τον περασμένο Σεπτέμβριο, ωστόσο αυτήν τη στιγμή δεν είναι διαθέσιμη σε κάποια πλατφόρμα.
“The Long Goodbye” (Ανέιλ Καρία)
Όσκαρ: καλύτερης μικρού μήκους μυθοπλασίας.
Η μικρού μήκους με παραγωγό και πρωταγωνιστή τον ταλαντούχο Ριζ Άχμεντ χωρίζεται σε τρεις πράξεις. Αφορά έναν άντρα και την οικογένειά του, οι οποίοι περνούν αμέριμνοι την ημέρα τους όταν έξω από το σπίτι περνά μια πορεία ακροδεξιών, η οποία οδηγεί στο ξέσπασμα μιας αποτρόπαιης κατάστασης.
Μπορείτε να δείτε την ταινία δωρεάν στο YouTube εδώ:
“Queen of Basketball” (Μπεν Πράουντφουτ)
Όσκαρ: καλύτερου μικρού μήκους ντοκιμαντέρ.
Πορτρέτο της Λούσι Χάρις, της γυναίκας που έγραψε ιστορία στο αμερικάνικο μπάσκετ, όντας η πρώτη που έβαλε καλάθι σε Ολυμπιακούς Αγώνες και η μοναδική που έγινε επίσημα draft στο NBA. Κι όμως μέχρι σήμερα το όνομά της παραμένει άγνωστο στους περισσότερους.
“The Windshield Wiper” (Αλμπέρτο Μιέγκλο)
Όσκαρ: καλύτερης μικρού μήκους κινουμένων σχεδίων.
Σε ένα καφέ, καπνίζοντας ένα ολόκληρο πακέτο τσιγάρα, ένας άντρας διατυπώνει το αιώνιο ερώτημα: “Τι είναι η αγάπη;”. Την απάντηση δίνουν μια σειρά από βινιέτες που το διαδέχονται, ώσπου ο άντρας να οδηγηθεί στο επιθυμητό συμπέρασμα.