Ο Donald Sutherland μόλις έκλεισε τα 85. Κι όμως, συνεχίζει να υπηρετεί την υποκριτική με το ίδιο πάθος που τον διέκρινε στο ξεκίνημά του. Σε συνέντευξή του στην ισπανική έκδοση του περιοδικού Esquire, o Καναδός ηθοποιός παραδίδει μαθήματα από τη γεμάτη ζωή του, εντός και εκτός κινηματογραφικών στούντιο (έχει παντρευτεί τρεις φορές και έχει αποκτήσει πέντε παιδιά, εκ των οποίων οι ηθοποιοί Kiefer και Rossif και ο τηλεπαρουσιαστής Angus Sutherland).
> Ένα σύντομο πέρασμά μου στο “Και οι 12 ήταν καθάρματα“ τα άλλαξε όλα. Αποτέλεσε τη γέφυρα για το Χόλιγουντ. Στα γυρίσματα ένας από τους Αμερικανούς ηθοποιούς δήλωσε στο σκηνοθέτη Robert Aldrich ότι είχε πρόβλημα με μια σκηνή. Εκείνος γύρισε προς το μέρος μου και μου είπε: “Εσύ, ο “αφτιάς”, θα την παίξεις στη θέση του”. Έγινα ένας από τους 12 του τίτλου και ο σκηνοθέτης δε γνώριζε καν το όνομά μου.
> Μέχρι τότε ήμουν ένας ηθοποιός που έκανε θέατρο και τηλεόραση στην Αγγλία. Ένας ατζέντης μου είπε ότι θα απογείωνα την καριέρα μου αν μετακόμιζα στην Καλιφόρνια. Όταν του απάντησα πως δεν είχα αρκετά χρήματα, με καθησύχασε: “Α, τότε θα είναι καλύτερα να εγκατασταθείς εκεί. Μην ανησυχείς, είμαι σίγουρος ότι όλα θα πάνε καλά”.
> Όταν αποφάσισα να κάνω το άλμα, ζήτησα τη γνώμη του Christopher Plummer, που τον ήξερα επειδή είχαμε παίξει μερικές φορές μαζί. Μου πρότεινε να μου δανείσει χρήματα. Πήραμε το αεροπλάνο με την τότε σύζυγό μου, το γιο της Thomas και τα ενός έτους δίδυμά μας Kiefer και Rachel. Όταν προσγειωθήκαμε στις ΗΠΑ, κρατούσα τον Kiefer αγκαλιά και ξέρασε πάνω στο παλτό μου. Μόλις παρουσιαστήκαμε στο τελωνείο, με ρώτησαν πόσο καιρό σκοπεύαμε να μείνουμε στη χώρα. Απάντησα μερικούς μήνες, αλλά πετάχτηκε ο επτάχρονος θετός γιος μου και φώναξε: “Οχ, όχι. Νόμιζα πως θα καθόμασταν για πάντα”. Αντίθετα με κάθε πρόβλεψη, μας άφησαν να μπούμε στη χώρα. Κι εδώ συνεχίζουμε να μένουμε.
> Όταν παρουσιάστηκε η ευκαιρία να συμμετάσχω στο MASH, ο Ingo Preminger (αδελφός του σκηνοθέτη Otto Preminger), που ήταν ο παραγωγός, μου έστειλε το σενάριο. Ήταν φριχτό, αλλά, επειδή μόλις είχα φτάσει στις ΗΠΑ, όταν με ρώτησε αν με ενδιαφέρει, απάντησα: “Φυσικά”. Όσο προχωρούσαν τα γυρίσματα το σενάριο χειροτέρευε. Αυτοσχεδιάζαμε στους διαλόγους και σε κάθε λήψη λέγαμε μια διαφορετική πρόταση. Η ταινία κέρδισε το Όσκαρ Σεναρίου, αλλά αυτό άξιζε να δοθεί μαζί με Νόμπελ στο διευθυντή ηχοληψίας για τα όσα έκανε.
> Οι γιοι μου έχουν περίεργα ονόματα, επειδή τους έδωσα το επώνυμο κάποιων σκηνοθετών με τους οποίους συνεργάστηκα. Kiefer από τον Warren Kiefer, Roeg από τον Nicolas Roeg, Rossif από τον Frédéric Rossif και Angus Redford από τον Robert Redford, που στην αρχή ήθελα να τον ονομάσω σκέτο Redford, αλλά κάποιος μου είπε πως δεν μπορώ να δώσω τέτοιο όνομα σε ένα παιδί. Το πάλεψα για κάτι μήνες, αλλά στο τέλος ενέδωσα και πρόσθεσα το Angus.
> Ο Federico Fellini με επέλεξε για να υποδυθώ τον Καζανόβα του επειδή, όπως μου είπε, είχα τα μάτια ενός “μ@λάκα”. Δε γνωρίζω πώς το ανακάλυψε. Είχαμε μια υπέροχη και τίμια σχέση αγάπης. Τις πρώτες τρεις τέσσερις εβδομάδες που ξεκινήσαμε να δουλεύουμε δεν ήταν έτσι, αλλά οι υπόλοιποι 11 μήνες γυρισμάτων ήταν αληθινή ευλογία. Υπήρξε ένα είδος μαγείας μεταξύ μας. Ο καθένας απλώς κοίταζε τον άλλο και ήξερε τι περίμενε από αυτόν να κάνει.
> Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 αρνήθηκα να παίξω το ρόλο του Dustin Hoffman στα “Αδέσποτα σκυλιά” και αυτόν του Jon Voight στο “Όταν ξέσπασε η βία“. Βλέπεις, εκείνη την εποχή πίστευα φανατικά ότι δεν πρέπει να υπάρχει βία στον κινηματογράφο. Τα καλά νέα είναι πως, αν γύριζα αυτές τις δύο ταινίες, δε θα γνώριζα τη γυναίκα μου Francine, με την οποία είμαστε ακόμα παντρεμένοι.
> Κατέληξα να παίξω σε δύο ταινίες του franchise “Αγώνες πείνας” επειδή ο ατζέντης μου είχε έναν πολύ νεαρό βοηθό που επέμενε να αποδεχτώ τέτοιες προτάσεις. Μόλις διάβασα το σενάριο, νόμιζα πως επρόκειτο για ταινία με καρτούν. Όμως είναι ταινίες με έντονο πολιτικό στοιχείο. Υπέθεσα ότι θα μπορούσαν να καθοδηγήσουν την ψήφο των νέων, αλλά είναι σαφές ότι δεν το έκαναν.
> Τι έχω να πω που ο γιος μου Kiefer και η εγγονή μου Sarah είναι αφιερωμένοι στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση; Ότι αυτό είναι ανταγωνισμός. Δε σκοπεύω πάντως να αποσυρθώ στο προσεχές μέλλον.