Ομετρ του τρόμου Stephen King είναι υπεύθυνος για ένα σωρό ανατριχιαστικές ιστορίες τα τελευταία σχεδόν 50 χρόνια. Περίπου 60 διαφορετικές ταινίες έχουν γυριστεί ως διασκευές των best sellers βιβλίων του, μεταξύ των οποίων τα Carrie, The Shining, The Stand, Misery, Christine, Gerald’s Game, The Dark Tower, Pet Sematary, Salem’s Lot και φυσικά το περίφημο IT. Η αφήγηση του King συχνά ασχολείται με βαθιά τρομακτικά θέματα, ενώ ο ίδιος μετά από τόσα χρόνια εμπειρίας έχει τελειοποιήσει την τέχνη της μετατροπής καθημερινών περιστατικών σε απόλυτο εφιάλτη. Εύκολα λοιπόν, θα πίστευε κανείς πως ένας τέτοιος επαγγελματίας του είδους, δε φοβάται τίποτα, αλλά στο τέλος της ημέρας, ο King παραμένει ένας απλός άνθρωπος όπως όλοι μας. Ναι και οι ατρόμητοι λυγίζουν στη θέα των θρίλερ.
Παραδόξως λοιπόν, ο Stephen King παραδέχτηκε ότι φοβάται, ενώ διευκρίνισε πως υπάρχει μία συγκεκριμένη ταινία που που αρχικά δε μπόρεσε να δει ολόκληρη. Σε συνέντευξή του για τη σειρά ντοκιμαντέρ Eli Roth’s History of Horror, αφηγήθηκε μία ιστορία μέσα από την οποία έγινε και η εν λόγω αποκάλυψη.
H ταινία που τον τρόμαξε
Στις 19 Ιουνίου του 1999, ο King έκανε έναν περίπατο κοντά στο σπίτι του στο Μέιν, όταν ένας αφηρημένος οδηγός τον παρέσυρε με ένα μίνι βαν, με αποτέλεσμα να χρειαστεί να νοσηλευτεί στο νοσοκομείο για σχεδόν ένα μήνα. Ο συγγραφέας υπέστη πολλαπλούς, πολύ σοβαρούς τραυματισμούς, σε σημείο που οι γιατροί εξέταζαν το ενδεχόμενο να ακρωτηριάσουν το ένα του πόδι λόγω της ζημιάς. Αν και εν τέλει δε χρειάστηκε κάτι τέτοιο, ωστόσο η διαδικασία ανάρρωσης ήταν δικαιολογημένα δύσκολη, μάλιστα είχε ανακοινώσει ότι θα σταματούσε τη συγγραφή. Ευτυχώς, ούτε αυτό συνέβη.
Στο μεταξύ, τα αγαπημένα πρόσωπα του King ήθελαν να βοηθήσουν στην ανάρρωσή του με όποιον τρόπο μπορούσαν, και γι᾽αυτό ο γιος του σκέφτηκε ότι θα ήταν καλή ιδέα να του φέρει ένα αντίγραφο VHS του The Blair Witch Project. Η ταινία αποδείχθηκε υπερβολική για τον King και δε μπόρεσε να την παρακολουθήσει μέχρι τέλους. “Ήμουν στο νοσοκομείο και ήμουν υπό την επήρεια φαρμάκων. Ο γιος μου έφερε μια κασέτα VHS της ταινίας και μου είπε: ᾽Πρέπει να τη δεις. Στα μισά της διαδρομής είπα, ‘Κλείσ’ το, είναι πολύ φρικιαστικό'”, είπε ο King στο ντοκιμαντέρ.
Μόλις ο King βγήκε από το νοσοκομείο, ξαναπροσπάθησε και έφτασε μέχρι τους τίτλους τέλους του The Blair Witch Project, χαρακτηρίζοντάς το ως μία από τις καλύτερες ταινίες τρόμου της σύγχρονης εποχής. Όταν το 2010 επανεκδόθηκε το βιβλίο του Danse Macabre, ο King συμπεριέλαβε μία ενότητα με τις σκέψεις του με τη μορφή ενός σύντομου δοκιμίου αφιερωμένου στην αριστοτεχνική κατανόηση του τρόμου που παρουσιάζεται στο The Blair Witch Project.
Ο King διευκρίνισε ότι πρόκειται για τη μοναδική φορά στη ζωή του που άφησε ταινία τρόμου στη μέση επειδή φοβόταν πολύ για να συνεχίσει, χωρίς να αποδίδει το γεγονός στις συνθήκες του νοσοκομείου ή στη βαριά φαρμακευτική αγωγή. “Ήμουν απλά φρικαρισμένος από το μυαλό μου”, είπε. “Αυτά δεν έμοιαζαν με δάση του Χόλιγουντ- έμοιαζαν με πραγματικό δάσος στο οποίο πραγματικά θα μπορούσαν να χαθούν πραγματικοί άνθρωποι”.
Ο φόβος μπορεί να είναι ένα παγκόσμιο συναίσθημα, αλλά αυτό που φοβίζει τον καθένα, πάντα θα διαφέρει. Ο Stephen King είναι η ζωντανή απόδειξη ότι ακόμα και οι δάσκαλοι του τρόμου διακατέχονται από φόβο, όπως επίσης ότι δεν είναι ντροπή να παραδεχτεί κανείς πότε μια ταινία τρόμου έχει κάνει σωστά τη δουλειά της.