Λίγες σκηνές έχουν γράψει τόσο δυνατή κινηματογραφική ιστορία στα 90s, όσο η κραυγή που βγαίνει από το στόμα του Mel Gibson στο τέλος του Braveheart (1995). Έτσι, 24 χρόνια μετά εκείνο το βροντερό Freedom του Αυστραλού σκηνοθέτη και ηθοποιού αντηχεί ακόμα στα αυτιά εκατομμυρίων θεατών. Ένα κοιμισμένο κινηματογραφικό είδος, αυτό του επικού ιστορικού δράματος, γνώρισε μία δεύτερη νιότη μέσα από το δύσκολο στοίχημα που κέρδισε ο Gibson. Ποιος άλλωστε περίμενε ότι ημίγυμνοι Σκωτσέζοι, ντυμένοι με παραδοσιακά κιλτ, θα σάρωναν τo box office και θα επέστρεφαν στα highlands της πατρίδας τους φορτωμένοι με 10 Όσκαρ;
Οι επαναστάτες πάντα ιντριγκάρουν το κοινό. Όταν, μάλιστα, τα βάζουν ενάντια σε μοχθηρές αυτοκρατορίες, τότε τόσο το καλύτερο. Το έχουμε δει στο Star Wars, το έχουμε δει στο Game of Thrones αλλά και σε πολλές άλλες τηλεοπτικές και κινηματογραφικές στιγμές. Πόσο, όμως, αληθινός ήταν ο William Wallace (1270-1305) που είδαμε να ενσαρκώνει ο Mel Gibson;
Ο εθνικός ήρωας της Σκωτίας
Tα έργα και οι ημέρες του καλύπτονται από την αχλή του μύθου
Ένας ταπεινός Σκωτσέζος καλλιεργητής που οι Άγγλοι σκοτώνουν τη γυναίκα που αγαπά, ξεσηκώνει τους ξυπόλυτες αγρότες του τόπου του ενάντια στην καταπίεση και την κατοχή από τους νότιους γείτονές τους. Εκείνος, παρότι χαμηλής κοινωνική καταγωγής, γνωρίζει άψογα Γαλλικά, έχει ευγενικούς τρόπους ενώ, στην πορεία της ταινίας, δεν διστάζει να φλερτάρει ακόμα και με την Πριγκίπισσα των Γάλλων. Όχι, τα πράγματα δεν ήταν ακριβώς έτσι στην πραγματικότητα.
Οι πράξεις του William Wallace, βέβαια, είναι μέχρι σήμερα αρκετά δύσκολο να εξακριβωθούν ιστορικά· τα έργα και οι ημέρες του καλύπτονται από την αχλή του μύθου, αφού αποτελούν την πρώτη ύλη για το επικό ποίημα του Harry the Blind που συνέθεσε τους στίχους 170 χρόνια περίπου μετά τον θάνατο του εθνικού ήρωα της Σκωτίας. Αργότερα, πολύ πριν το Χόλιγουντ, ο εμβληματικός συγγραφέας της χώρας, Sir Walter Scott (1771-1832), θα έκανε το ίδιο στο μυθιστόρημα Exploits and Death of William Wallace, the “Hero of Scotland”.
Η αλήθεια είναι διαφορετική. Ο Wallace μόνο ταπεινής καταγωγής δεν ήταν αφού κρατούσε από ευγενική γενιά. Ήταν, όπως όλα δείχνουν, πολύ μορφωμένος για την εποχή αφού είχε μάθει γράμματα σε ένα αβαείο της περιοχής που γεννήθηκε. Αντίθετα όμως με το μικρό ύψος του Mel Gibson, o Wallace φημολογείται ότι ήταν ένας πελώριος και γεροδεμένος πολεμιστής με μακριά γένια που σκέπαζαν το πρόσωπο και τον λαιμό του. Τόσο ψηλός που έμοιαζε με βουνό δίπλα στους συμπολεμιστές του. Όσο για το κιλτ; Μάλλον πρόκειται για ποιητική αδεία, αφού αυτή ενδυμασία εμφανίστηκε κάποιους αιώνες μετά. Μάλλον ο Wallace φορούσε σιδερένια πανοπλία όταν μαχόταν ενάντια στους Άγγλους κι όχι κουρέλια.
Είναι γνωστή η ιστορία που τον θέλει να έχει φτιάξει μία ζώνη για το σπαθί του από το δέρμα του Sir Hugh de Cressingham.
Ο Wallace πρωτοστάτησε σε αυτό που έμεινε γνωστό ως o πρώτος από τους Πολέμους της Ανεξαρτησίας για τη Σκωτία. Οι μάχες που παρουσιάζονται στην ταινία είναι αρκετά ιστορικά ακριβείς και όντως υπήρξε ο κακός δαίμονας των Άγγλων για κάποιον καιρό. Μάλιστα, παρ’ όλη τη μόρφωσή του, υπάρχουν ενδείξεις ότι δεν δίσταζε να δείξει ένα πραγματικό σκληρό και αδίστακτο πρόσωπο -ας μην ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε στο Μεσαίωνα- για να πετύχει τους σκοπούς του. Είναι γνωστή η ιστορία που τον θέλει να έχει φτιάξει μία ζώνη για το σπαθί του από το δέρμα του Sir Hugh de Cressingham, του Άγγλου υπεύθυνου για το θησαυροφυλάκιο της Σκωτίας.
Δυστυχώς, όπως οι περισσότερες ιστορίες επαναστατών, η κατάληξη του William Wallace μόνο happy ending δεν είχε. Έτσι μετά τις θρυλικές νίκες, η ήττα στη Μάχη του Φάλκιρκ (1298) τον ανάγκασε να παραδώσει τον τίτλο του Προστάτη της Σκωτίας στον Robert Bruce και να χαθεί στις εσχατιές της πατρίδας του. Εκεί έζησε για κάποια χρόνια κυνηγημένος και κάνοντας ανταρτοπόλεμο ενάντια στους κατακτητές.
Στο τέλος, όμως, οι Άγγλοι και ο βασιλιάς Edward I είχαν τον τελευταίο και πολύ πικρό για τον Wallace λόγο. Ο εθνικός ήρωας της Σκωτίας προδόθηκε, πιάστηκε, φυλακίστηκε και οδηγήθηκε το 1305 στο εκτελεστικό απόσπασμα. Κανένας πολίτης δε ζήτησε έλεος την ώρα των βασανιστηρίων.
Αντίθετα το σώμα του Wallace διαμελίστηκε, τα εσωτερικά του όργανα τέθηκαν σε κοινή θέα ενώ το κεφάλι του καρφώθηκε πάνω σε ένα παλούκι – ως προειδοποίηση απέναντι σε όλους όσους σηκώνουν κεφάλι στο ζυγό. Πολλούς αιώνες αργότερα, όμως, καταφέρνει μέχρι σήμερα να αποτελεί ένα σύμβολο αντίστασης. Ακόμα κι αν το Χόλιγουντ ωραιοποίησε σε μεγάλο βαθμό την ιστορία αυτού του σκληρού πολέμαρχου. Έτσι, με έναν περίεργο τρόπο ο πελώριος Σκωτσέζος γέλα καλύτερα, αφού γελά τελευταίος – έστω στον κόσμο του μύθου, του θρύλου και του κινηματογραφικού σεναρίου.
https://www.facebook.com/reloadplaylive