Τη γνωστή ατάκα για το πως η τέχνη μιμείται την ζωή μάλλον την έχεις ξανακούσει. Από το κλισέ αυτό, ενδεχομένως παρά τα όσα πίστευες μέχρι σήμερα, δεν έχουν γλιτώσει και κάποιες από τις πιο ενδιαφέρουσες ταινίες τρόμου αλλά και μερικά από τα καλύτερα ψυχολογικά θρίλερ στην ιστορία της έβδομης τέχνης. Ιδού δέκα πολύ χαρακτηριστικές τέτοιες περιπτώσεις.

Προσοχή: Εννοείται ότι ακολουθούν spoilers, σε περίπτωση που δεν έχεις δει ακόμα κάποια απ’ αυτά.

Εφιάλτης στο Δρόμο με τις Λεύκες (1984)

Η ταινία

Μια ομάδα εφήβων καταδιώκεται από το φάντασμα ενός παραμορφωμένου από εγκαύματα ψυχασθενούς ονόματι Freddy Krueger. Αλλιώς, ο Wes Craven σκηνοθετεί την ταινία που τον καταξίωσε σε ένα ευρύτερο κοινό (πέραν των «καμμένων» με τα splatter, that is…). Μαζί, και τον Johnny Depp στην πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση.

Η αληθινή ιστορία

Αν και ιστορία είναι πέρα για πέρα φανταστική (προφανώς), ο ίδιος ο Craven, που εκτός από τη σκηνοθεσία, υπέγραψε και το σενάριο της ταινίας αυτής, έχει αναφέρει σε συνεντεύξεις του ότι την έμπνευσή του για τον «Εφιάλτη…» την οφείλει σε ένα άρθρο που διάβασε κάποτε στους Los Αngeles Times. Το άρθρο αυτό αναφερόταν σε μια ομάδα μεταναστών από την Καμπότζη που πέθαναν από καρδιακή προσβολή ενώ κοιμόντουσαν, πιθανότατα -σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα- λόγω του τρόμου που βίωσαν στον ύπνο τους ελέω κάποιου εφιάλτη.

Ψυχώ (1960)

Η ταινία

Στο κλασικό αριστούργημα του Alfred Hitchcock, η Janet Leigh υποδύεται μια υπάλληλο η οποία, αφού «έβαλε χέρι» στα λεφτά του αφεντικού της, το σκάει για να ζήσει τη μεγάλη ζωή. Ωστόσο, από κάποιο παιχνίδι της μοίρας, θα βρεθεί στο Μοτέλ του Norman Bates, χαρίζοντάς τελικά στο φιλοθεάμον κοινό μια από τις πιο αναγνωρίσιμες σκηνές φόνου στην ιστορία του κινηματογράφου.

Η αληθινή ιστορία

Ο συγγραφέας της ομώνυμης νουβέλας πάνω στην οποία βασίστηκε η ταινία, Robert Bloch, εμπνεύστηκε από την ιστορία του Ed Gein, έναν κατά συρροή δολοφόνο που έδρασε την δεκαετία του ’50 στο Wiscconsin των Ηνωμένων Πολιτειών. Για την ακρίβεια, o Bloch ξεκίνησε να γράφει το βιβλίο το 1957, την εποχή δηλαδή που η σύλληψη του Gein αποτελούσε πρώτη είδηση στα Μέσα, αντλώντας μεν έμπνευση από αυτή, αποφεύγοντας δε να αναφέρει στο έργο του συγκεκριμένες λεπτομέρειες που θα μπορούσαν να το σχετίσουν με την υπόθεση.

Ο Εξορκιστής (1973)

Η ταινία

Με βάση την ομώνυμη νουβέλα του William Peter Blatty, ο William Friedkin σκηνοθετεί την ταινία από την οποία «γεννήθηκε» το είδος των θρίλερ με εξορκισμούς (μαζί, και όλα τα σχετικά κλισέ). Η ερμηνεία της Linda Blair στον ρόλο της πιτσιρίκας που έχει τον δι@ολο στο κορμί της (κυριολεκτικά) έχει γράψει ιστορία.

Η αληθινή ιστορία

Ο Blatty έχει δηλώσει πως έμπνευσή του για το βιβλίο υπήρξε η ιστορία κάποιου νεαρού ονόματι Roland Doe (σ.σ. πρόκειται περί ψευδωνύμου), που λέγεται ότι δαιμονίστηκε το 1949. Μάλιστα, η ιστορία του Doe έγινε ιδιαιτέρως γνωστή την εποχή εκείνη κυρίως επειδή στον εξορκισμό του ενεπλάκη και η «επίσημη» ρωμαιοκαθολική εκκλησία.

Τα Σαγόνια Του Καρχαρία (1975)

Η ταινία

Ο Steven Spielberg σκηνοθετεί την ιστορία του αστυνόμου Martin Brody (σ.σ. τον υποδύεται ο Roy Scheider), ο οποίος τα βάζει με έναν θηριώδη λευκό καρχαρία που τρομοκρατεί (και, ενίοτε, μασουλάει) τους λουόμενους της παραθαλάσσιας κωμόπολης όπου εργάζεται. Ενημερωτικά, πρόκειται για την ταινία που εισήγαγε την έννοια του «Blockbuster».

Η αληθινή ιστορία

Το βιβλίο του Peter Benchley πάνω στο οποίο βασίστηκε η ταινία είναι εμπνευσμένο από την ιστορία του ψαρά Frank Mundus, ο οποίος έπιασε έναν μεγάλο λευκό καρχαρία στο Long Island της Νέας Υόρκης το 1964. Κατά μια δεύτερη εκδοχή, έμπνευση για τον συγγραφέα υπήρξε μια σειρά επιθέσεων από (τι άλλο;) καρχαρίες, στα παράλια του New Jersey το 1916.

Ο Σχιζοφρενής Δολοφόνος με το Πριόνι (1974)

Η ταινία

Το καλτ διαμαντάκι του Tobe Hooper αποτελεί τον θεμέλιο λίθο ενός ολόκληρου κινηματογραφικού υποείδους, αυτού που κάποιος ψυχάκιας παίρνει στο κατόπι μια παρέα πιτσιρικάδων και τους ξεπαστρεύει έναν προς έναν με πριονοκορδέλα / μαχαίρα / γάντι / ελβετικό σουγιά κλπ κλπ κλπ -η βασική ιδέα παραμένει η ίδια, το μόνο που αλλάζει είναι το «εργαλείο» με το οποίο ο «κακός» της υπόθεσης ετοιμάζει τα κοψίδια του.

Η αληθινή ιστορία

Όπως ίσχυσε και για την περίπτωση του «Ψυχώ», έτσι κι εδώ πηγή έμπνευσης υπήρξε ο Ed Gein, στην κατοχή του οποίου βρέθηκαν κατόπιν της σύλληψής του εννιά μάσκες καμωμένες από ανθρώπινο δέρμα. Μικρή λεπτομέρεια: Μάσκα από ανθρώπινο δέρμα φορούσε και ο serial killer της ταινίας, ονόματι (τυχαίο;) «Leatherface».

Άγριος Ωκεανός (2003)

Η ταινία

Οι δύτες Daniel Kintner (σ.σ. ο Daniel Travis) και Susan Watkins (σ.σ. ο χαρακτήρας της Blanchard Ryan) βρίσκονται ξαφνικά παρατημένοι στο μέσο του ωκεανού, περικυκλωμένοι από πειναλέους καρχαρίες.

Η αληθινή ιστορία

Το 1998, οι Tom και Eileen Lonergan εξαφανίστηκαν κοντά στον Μεγάλο Κοραλλιογενή ‘Υφαλο στα ανοικτά του Queensland της Αυστραλίας, όταν το σκάφος στο οποίο επέβαιναν μαζί με άλλους δύτες στα πλαίσια ημερήσια εκδρομής, τους εγκατέλειψε κατά λάθος μεσοπέλαγα. Το «λάθος» αυτό έγινε τελικά αντιληπτό δύο ολόκληρες ημέρες αργότερα, οι Lonergan όμως δεν βρέθηκαν ποτέ.

Δράκουλας (1992)

Η ταινία

Με βάση το ομώνυμο βιβλίο του Bram Stoker, η ταινία του Francis Ford Coppola παρακολουθεί την πορεία του Κόμη Δράκουλα (σ.σ. τον υποδύεται ο Gary Oldman) όταν αυτός καταφθάνει στη Μεγάλη Βρετανία ακολουθώντας μια τύπισα που του θύμιζε την μακαρίτισσα την αρραβωνιαστικιά του. Extra bonus, ο Neo στον ρόλο του κερατά.

Η αληθινή ιστορία

Αν και οι απόψεις των ιστορικών διίστανται ακόμη και σήμερα, το πιο πιθανό είναι ότι ο μύθος του Κόμη Δράκουλα να είναι εμπνευσμένος από τον Βλαντ Τσέπες, έναν Ρουμάνο ευγενή και λαϊκό ήρωα που είχε την κακή συνήθεια να παλουκώνει τους εχθρούς του.

Η Σιωπή των Αμνών (1991)

Η ταινία

Ένα από τα καλύτερα ψυχολογικά θρίλερ όλων των εποχών, στο οποίο η πράκτορας του FBI Clarice Stirling (σ.σ. η Jodie Foster στον ρόλο που της χάρισε το δεύτερο Όσκαρ Α΄ Γυναικείου Ρόλου) αναγκάζεται να ζητήσει τη βοήθεια του serial killer (και κανίβαλου με gourmant ευαισθησίες) Hannibal Lecter (σ.σ. ο τεράστιος Anthony Hopkins σε μια από τις καλύτερες στιγμές της καριέρας του) προκειμένου να μπαγλαρώσει έναν άλλο κατά συρροή δολοφόνο ονόματι Buffalo Bill (σ.σ. τον υποδύεται ο επίσης εξαιρετικός Ted Levine).

Η αληθινή ιστορία

Ο συγγραφέας Thomas Harris, πάνω στο βιβλίο του οποίου «πάτησε» η ταινία, δημιούργησε τον χαρακτήρα του Buffalo Bill συνδυάζοντας στοιχεία από δύο κατά συρροήν δολοφόνους που έχουν μείνει στην ιστορία της αμερικανικής εγκληματολογίας: Τον Ed Gein (ναι, τον ίδιο τύπο για τον οποίο διάβασες άλλες δύο φορές πιο πριν) και τον Ted Bundy.

Αξίζει να σημειωθεί ακόμα ότι η σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ του Hannibal και της Clarice είναι επίσης βασισμένη στην πραγματικότητα και ειδικότερα στην γνωριμία του Bundy με τον Robert Keppel, ντετέκτιβ και καθηγητή εγκληματολογίας στο Πανεπιστημίου Washington του Seattle.

Monster (2003)

Η ταινία

Η ταινία αντλεί έμπνευση από την ζωή της Aileen Wuornos, μια ιερόδουλη από την Florida των ΗΠΑ, η οποία καταδικάστηκε σε θάνατο για τον φόνο έξι ανδρών και τους οποίους διέπραξε τις δεκαετίες του ’80 και του ’90.

Η αληθινή ιστορία

Αν και έμεινε στην κινηματογραφική ιστορία για την ερμηνεία της Charlize Theron αλλά και για την μεταμόρφωση της νοτιοαφρικανής «θεάς» για τις ανάγκες του πρωταγωνιστικού ρόλου, το φιλμ αυτό της Patty Jenkins όντως αποτελεί πιστή μεταφορά της ζωής της Wuornos. Ή, ακριβέστερα, αποτελεί μεταφορά της ιστορία της, όπως αυτή την αφηγήθηκε, συμπεριλαμβανομένων και των ισχυρισμών της ότι όλα τα θύματά της, είτε της είχαν επιτεθεί σεξουαλικά, είτε την είχαν βιάσει, πριν τα στείλει στον άλλο κόσμο.

Οι Διχασμένοι (1988)

Η ταινία

Το φιλμ του David Cronenberg εστιάζει στο στόρι δύο διδύμων γυναικολόγων, των Elliot και Beverly Mantle, τους οποίους υποδύεται μοναδικά ο Jeremy Irons. Στην πορεία της ταινίας, οι ζωές των δύο αδελφών περιπλέκονται ολοένα και περισσότερο, μέχρι την οριστική καταστροφή τους.

Η αληθινή ιστορία

Οι δίδυμοι Stewart και Cyril Marcus ήταν γυναικολόγοι και βρέθηκαν νεκροί στο διαμέρισμά τους στο Μανχάταν, στις 19 Ιουλίου 1975, με πιθανολογούμενη αιτία θανάτου τις επιπλοκές από την μακροχρόνια χρήση βαρβιτουρικών. Ο Cronenberg χρησιμοποίησε στοιχεία από την ιστορία τους στο σενάριο αλλά και στο «στήσιμο» των σκηνικών της ταινίας.