Το Γούρρι είναι ένα μικρό ορεινό χωριό της Επαρχίας Λευκωσίας, το οποίο απέχει 36 χιλιόμετρα από αυτήν. Είναι κτισμένο στου πρόποδες του δάσους Μαχαιρά στην περιοχή της Πιτσιλιάς σε υψόμετρο 720 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Η ονομασία του Χωριού:
Για το πώς πήρε το όνομα του το χωριό Γούρρι, υπάρχουν διάφορες εκδοχές. Όπως αναφέρει η πρώτη εκδοχή, το χωριό ιδρύθηκε το 800 μ.Χ. και το όνομά του το πήρε από τη γενιά Kourries που ελέγχαν ολοκληρωτικά την ανατολική πλευρά του βουνού. Μια δεύτερη εκδοχή, εν τούτοις, αναφέρει ότι η ονομασία του προέρχεται από τον Φράγκο Φεουδάρχη Jacob de Gourr. Μια τρίτη εκδοχή φέρει τις καταβολές της στον Μας Λατρί, ο οποίος περιλαμβάνει στον κατάλογο των Λουζινιανο- Βενετικών φεούδων το όνομα Gourri.
Η ιστορία του χωριού:
Τα αρχαιολογικά ευρήματα που κατά καιρούς έχουν ανακαλυφθεί, φανερώνουν ότι η περιοχή Γουρρίου κατοικείται απο το 5° αιώνα μ.Χ. καθώς επίσης ότι τα άτομα που ζούσαν εκεί, ζούσαν κατά φατρίες.
Κατά τη Δυναστεία Κομνηνών 1059 – 1185 το χωριό Γούρρι καθώς και άλλα χωριά ανήκε διοικητικά στη Ιερά Μονή Μαχαιρά. Σύμφωνα με ιστορικές πηγές οι Λουζινιανοί κατακτητές (1192 – 1489) εφάρμοσαν στο νησί το φεουδαρχικό σύστημα και κατάργησαν τα διοικητικά προνόμια της Μονής. Οι κάτοικοι της περιοχής είχαν εξεγερθεί και οι Φράγκοι προκειμένου να καταπνίξουν την εξέγερση εφάρμοσαν τον στρατιωτικό φεουδαρχισμό στο χωριό και γενικά στη Πιτσιλιά. Η εξέγερση αυτή είχε σαν αποτέλεσμα την εκτέλεση 13 μοναχών και την ολοκληρωτική καταστροφή των χωριών Ρόδια και Καλαμιθάσα καθώς και άλλων μικρών οικισμών.
Αξιοθέατα και εκκλησίες:
Εκτός από την υπέροχη θέα και το γραφικό χαρακτήρα του, το χωριό έχει επίσης ένα ενδιαφέρον Μουσείο Λαϊκής Τέχνης, το οποίο άνοιξε το 2015, καθώς και την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Σύμφωνα με μια αρχαία επιγραφή στο εσωτερικό του ναού, τα εγκαίνια πραγματοποιήθηκαν στις 24 Μαΐου 1898, ενώ τμήματα του τέμπλου κατασκευάστηκαν το 1906.
Στο κάτω μέρος του χωριού θα βρεις μια από τις παραδοσιακές βρύσες, που χρονολογείται από το 1916 μ.Χ. και παλιά τροφοδοτούσε με νερό τα σπίτια. Το σημείο αυτό είναι η αφετηρία του Μονοπατιού της Φύσης.
Η διαδρομή είναι περίπου 2 χλμ. και συμπεριλαμβάνει ξύλινα γεφύρια κι ακολουθεί έναν μικρό ποταμό (που αποτελεί παραπόταμο του Φαρμακά) ενώ στο τέρμα του έχει έναν καταρράκτη, τον ‘Μαυρίτσιο’, που έχει ύψος 8 μέτρα και βρίσκεται στο τέλος της διαδρομής. Το τοπίο είναι τόσο όμορφο που σε εντυπωσιάζει μεμιάς.
Επίσης από ό,τι μάθαμε θα εντοπίσεις εύκολα την αφετηρία του μονοπατιού μιας και υπάρχουν οι κατάλληλες κατευθυντήριες πινακίδες.
Καλύτεροι μήνες για να επισκεφθείς το μονοπάτι θεωρούνται οι μήνες της άνοιξης.
