O82χρονος πλέον Al Pacino -γεννήθηκε σαν σήμερα στις 25 Απριλίου του 1940- μπορεί εύκολα να συμπεριληφθεί ανάμεσα στους κορυφαίους ηθοποιούς της γενιάς του. Η καριέρα του Pacino, που γεννήθηκε στο Χάρλεμ της Νέας Υόρκης από Ιταλούς γονείς, ουσιαστικά ξεκίνησε από το Νονό (1972), όταν ο Francis Ford Coppola τον επέλεξε για το ρόλο του Michael Corleone. Είκοσι χρόνια αργότερα, θα κερδίσει Όσκαρ Άνδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στο Άρωμα Γυναίκας.
Παρά τις (αρκετές είναι η αλήθεια) αποτυχημένες ταινίες των τελευταίων ετών, ο Al Pacino εξακολουθεί να είναι ένας από τους πιο αγαπημένους μας ηθοποιούς. Και οι παρακάτω είναι οι ρόλοι οι οποίοι ευθύνονται γι’ αυτό.
Michael Corleone – Νονός Ι & ΙΙ (1972 και 1974)
Αρχικές επιλογές της παραγωγής για το γιο του Vito Corleone ήταν αρχικά οι Jack Nicholson, Robert DeNiro, Robert Redford και Warren Beatty. Ευτυχώς, ο Francis Ford Coppola επέμεινε προσωπικά για τον Pacino και το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό. Οι δύο ταινίες δεν ήταν απλά από τις καλύτερες γκανγκστερικές όλων των εποχών αλλά και ένα εντυπωσιακό μωσαϊκό της ζωής των μεταναστών στις ΗΠΑ από πολλές σκοπιές. Ο Pacino προτάθηκε για Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου αλλά αρνήθηκε να βρεθεί στην τελετή. Αιτία; Ο ίδιος πίστευε ότι έπρεπε να προταθεί για εκείνο του Α’ Ανδρικού. Και ποιος μπορεί να τον κατηγορήσει;
Tony Montana – Ο Σημαδεμένος (1983)
Ο ρόλος του ως Tony Montana είναι ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς στην ιστορία του ίδιου του σινεμά. Ποιος άλλωστε δε γνωρίζει τις χαρακτηριστικότερες ατάκες του; (“You wanna fuck with me? Okay. You wanna play rough? Okay. Say hello to my little friend!” ή “The eyes, chico. They never lie” κ.α.). Το γκανγκστερικό έπος του Brian De Palma είχε τεράστια επίδραση σε πολλούς άλλους τομείς, όπως η ραπ μουσική.
Vincent Hanna – Heat (1995)
Ο ντετέκτιβ Vincent Hanna έχει εμμονή με τον εγκληματία Neil McCauley (Robert De Niro) και προσπαθεί με κάθε κόστος να τον πιάσει. Η ταινία του Michael Mann θέτει αντιμέτωπους του δύο κολοσσούς και το αποτέλεσμα είναι κάθε στιγμή να είναι και ρεσιτάλ υποκριτικής. Όπως ας πούμε η παραπάνω σκηνή στο εστιατόριο, όπου οι δύο άντρες έχουν μία φαινομενικά απλή συζήτηση.
Lt. Col. Frank Slade – Άρωμα Γυναίκας (1992)
Κι ενώ κάποιος θα περίμενε ο Al Pacino να κερδίσει χρυσό αγαλματίδιο για κάποιον από τους προηγούμενος ρόλους, αυτό συνέβη όταν υποδύθηκε τον τυφλό πρώην στρατιωτικό Frank Slade, στην ταινία του Martin Brest, όπου συμπρωταγωνίστησε με τον Chris O’Donnell.
Sonny Wortzik – Σκυλίσια Μέρα (1975)
Η ταινία του Sidney Lumet βασίζεται σε μία αληθινή ιστορία που συνέβη στο Μπρούκλιν στις 22 Αυγούστου του 1972, όταν δυο νεαροί επιχείρησαν να ληστέψουν μια τράπεζα της περιοχής. Η επιχείρηση δε στέφθηκε με επιτυχία, με αποτέλεσμα οι δράστες να εγκλωβιστούν μαζί με τους ομήρους. Ο Pacino παίζει (ξανά) τον εγκληματία αλλά αυτή τη φορά καταφέρνει και βγάζει πολύ περισσότερο συναίσθημα, αλλά με εντελώς διαφορετικό για τα δικά του στάνταρντ. Ένα must watch φιλμ.
Benjamin Lefty Ruggiero – Donnie Brasco (1997)
Συναισθηματικός, χαμηλών τόνων αλλά ταυτόχρονα διεισδυτικός, ο Pacino, στο ρόλο του μαφιόζου Lefty Ruggiero, δείχνει πώς γίνεται η δουλειά στο πλευρό του Johnny Depp. Το Donnie Brasco βασίζεται (και αυτό) σε πραγματική ιστορία, όπου ένας μυστικός αστυνομικός διεισδύει στον κόσμο της μαφίας, για να συνειδητοποιήσει σύντομα πως έχει περισσότερα κοινά με αυτή, απ’ ό,τι με την κανονική του δουλειά.
Frank Serpico – Σέρπικο (1973)
Ακόμη μία ταινία με πρωταγωνιστή τον Al Pacino που βασίζεται σε αληθινή ιστορία. O Frank Serpico ήταν ένας εξαιρετικά ηθικός αστυνομικός που ήταν αποφασισμένος να καταπολεμήσει τη διαφθορά. Τον υποδύεται ο Pacino σε μία από τις πιο γεμάτες ερμηνείες του μέχρι σήμερα (βραβεύτηκε με Χρυσή Σφαίρα).