Αν είσαι πραγματικός φίλος του ποτού αποκλείεται να μην το γνωρίζεις ή να μην το έχεις ακούσει. Το Islay, το σκωτσέζικο νησί στα νοτιοδυτικά του νησιού Jura, μοιάζει δυσπρόσιτο και μακρινό για τον περισσότερο κόσμο (διατηρώντας ωστόσο την ίδια ακριβώς σχεδόν απόκοσμη γοητεία που υπάρχει και σε άλλα μέρη της Σκωτίας), εν αντιθέσει με το σημαντικότερο εξαγώγιμο προϊόν του: το ουίσκι.
Ένα νησί-θρύλος
Στη σχετικά μικρή έκτασή του (αρκετά μικρότερο από την Κεφαλονιά) έχει 8 αποστακτήρια, αριθμός αρκετά μεγάλος για τα ούτε 620 τετραγωνικά χιλιόμετρα στα οποία εκτείνεται.
Ardbeg, Bowmore, Bruichladdich, Bunnahabhain, Caol Ila, Κilchoman, Laphroaig και ασφαλώς το εμβληματικό Lagavulin είναι μερικές από τις πιο αντιπροσωπευτικές ετικέτες που το Islay έχει προσφέρει στον κόσμο.
Τα προαναφερθέντα τυγχάνει να είναι γνωστά σαν εμπορικά σήματα μαζί με τον χαρακτηρισμό ως τα πιο καπνιστά ουίσκι στον κόσμο. Γεγονός που οφείλεται στην πράσινη βύνη που παράγεται από κριθάρι και αποξηραίνεται σε πάρα πολύ υψηλή θερμοκρασία (σε συνδυασμό με την τύρφη), ενώ ο μύθος λέει πως σε μερικά από τα 8 συνολικά αποστακτήρια του (εκείνα που βρίσκονται στη νοτιότερη ακτή του νησιού), τα κύματα και το θαλασσινό νερό του ωκεανού χτυπούν και ραντίζουν τις αποθήκες, εντός των οποίων παλαιώνουν τα βαρέλια.
Η ουισκογραφία
Πιο συγκεκριμένα, τα ουίσκι που παράγονται στο Laphroaig (στο νότιο μέρος του νησιού) φέρουν μια χαρακτηριστική θαλασσινή αύρα καπνού από φύκια μαζί με ιώδιο.
Από την άλλη, αυτά του Lagavulin, που φτιάχνονται μερικά χιλιόμετρα πιο βορειοανατολικά (αδιάκοπα από το 1816 μέχρι τις μέρες μας) είναι πολύ πιο καπνισμένα, με πιο γλυκά χαρακτηριστικά.
Τα ουίσκι του Ardbeg διακρίνονται για την τέλεια ισορροπία τους, ενώ του Bowmore, στον κεντρικό κόλπο του νησιού έχει ομαλές νότες και ένα twist οξύτητας. Στην δυτική πλευρά και το αποστακτήριο του Kilchoman, τo ουίσκι είναι άριστο υπόδειγμα single malt, που παλαιώνει αρχικά σε βαρέλια bourbon και μετέπειτα σε sherry, με φρουτώδες άρωμα και γεύση.
Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται και το αποστακτήριο του Bruichladdich, με ουίσκι αρκετά πιο ανθικό σε γεύση και άρωμα.
Στα βόρεια του νησιού, συναντά κάποιος το αποστακτήριο του Bunnahabhain, που δημιουργήθηκε το 1881 και μάλιστα έδωσε το όνομά του στο ομώνυμο χωριό που έκτοτε φιλοξενεί τους εργάτες του.
Τα ουίσκι εδώ -πάνω από 15 ετικέτες- έχουν νότες καραμέλας και καρυδιού, μαζί με μια τροπική αίσθηση κανέλας και μια ελαφριά ένταση πιπεριού. Λίγο νοτιότερα, το Caol Ila φτιάχνει ουίσκι που χαρακτηρίζεται ως το ελαφρύτερο και μαλακότερο του νησιού και παντρεύει την καραμέλα με την τύρφη.
Το όνομά του μεταφράζεται από τα Γαέλικα ως “ο ήχος του στενού”, καθώς απέναντί του βλέπει το νησί Jura, το οποίο χωρίζεται από το Islay με μια στενή λωρίδα θάλασσας.