Ο Dave Bautista έχει πάρει μέρος σε αρκετές ταινίες, με τελευταία το Hotel Artemis του Drew Pearce. Το ίδιο και ο Rock, που έχει αναλάβει και την παραγωγή για την ιστορία της διάσημης αθλήτριας του WWE, Paige. Το ΗΒΟ είχε πριν λίγο καιρό κυκλοφορήσει το ντοκιμαντέρ για τον André the Giant ενώ το Netflix ετοιμάζει το The Big Show Show, στο οποίο θα συμμετέχει ο γνωστός παλαιστής Big Show. Σε όλα αυτά, μπορεί κάποιος να προσθέσει και το βιογραφικό φιλμ για τον Hulk Hogan, που έρχεται προσεχώς.
Είναι προφανές ότι έχει γεννηθεί ένα κάτι παραπάνω από έντονο ενδιαφέρον για τους παλαιστές του WWE, ακόμη κι αν κάποιες πρόσφατες προσπάθειες απέτυχαν παταγωδώς – ο (πολύ εμπορικός) John Cena δεν έκανε τελικά ποτέ καριέρα ως ηθοποιός.
Η βιομηχανία του κινηματογράφου και της τηλεόρασης μοιάζουν απεγνωσμένα να βρουν τρόπους να επεκτείνουν το action genre, με έναν πιο αληθοφανή τρόπο από εκείνον του Marvel Cinematic Universe. Καθώς οι σούπερ ήρωες και τα Transformers ή ακόμη και οι εξωφρενικές σκηνές διάφορων franchises όπως το Fast & Furious φαίνονται να στερούνται ρεαλιστικής προσέγγισης, η παγκόσμια βιομηχανία του θεάματος μοιάζει να κάνει μία στροφή προς τους γιγάντιους τύπους των επαγγελματικών ρινγκ.
Παρότι κι εδώ θα μπορούσε να πει κάποιος ότι συναντάται μία απόκλιση από την πραγματικότητα και κάποια σκηνικά δεν είναι και τόσο αληθοφανή -πάντοτε άλλωστε υπήρχε η έντονη θεατρικότητα στα shows της WrestleMania- παρουσιάζεται μία σαφής διαφοροποίηση: Είναι κάτι που γίνεται πιο εύκολα αντιληπτό από τον μέσο θεατή. Μιλάμε ουσιαστικά για ξύλο, πλαισιωμένο από τη λάμψη και την προβολή που απαιτεί μία βιομηχανία όπως αυτή της επαγγελματικής πάλης.
Μετά τους ήρωες της Marvel, έρχονται οι παλαιστές του WWE
Το wrestling φαντάζει έτοιμο να κάνει το άνοιγμά του, πιο έντονα από ποτέ, στη μικρή και τη μεγάλη οθόνη, ξεκινώντας από τις ΗΠΑ (ασφαλώς) και φιλοδοξώντας να προσεγγίσει τεράστιες αγορές όπως η Κίνα, η Ινδία ή ακόμη και η Ρωσία. Η επιλογή δε, παλαιστών σε σειρές και ταινίες είναι μία διαδικασία που έχει ήδη ξεκινήσει από τις αρχές των 90s και στηρίζεται σε μία πολύ λογική βάση: Πρόκειται ουσιαστικά για celebrities, που ανεξαρτήτως των υποκριτικών τους ικανοτήτων, έχουν να παρουσιάσουν εντυπωσιακή σωματοδομή -που ασφαλώς και μετρά στον κόσμο του θεάματος- και, εσχάτως, έντονη εξωστρέφεια, κυρίως μέσω των social media. Δεν υπάρχει άλλωστε χαρακτηριστικότερο παράδειγμα από τον Dwayne The Rock Johnson, ο οποίος ουσιαστικά δεν έκανε τίποτα περισσότερο από το να μεταφέρει την περσόνα του από το ρινγκ στα κινηματογραφικά πλατό.
Οι ρόλοι που επέλεγε και επιλέγει ακόμη ακολουθούν ένα πολύ συγκεκριμένο μοτίβο, εκείνο του ισχυρού καθοδηγητή, με τις σωστές αξίες και τις πατρικές συνήθειες. Η επιρροή του στο κοινό ήταν τέτοια, που πλέον αρκετοί μιλούν για έναν δυνατό υποψήφιο για την μελλοντική Προεδρία των ΗΠΑ.
THE ROCK
Ο κάθε wrestler τέλος, δεν υποδύεται ουσιαστικά τίποτα περισσότερο από τον ίδιο του τον εαυτό. Έναν δυνατό και κατά κάποιο τρόπο χαρισματικό τύπο, που έχει κάποια χαρακτηριστικά σούπερ ήρωα αλλά παράλληλα απέχει πολύ από αυτόν τον όρο (σκέψου μόνο τους χαρακτήρες του Dwayne Johnson στις ταινίες που έχει πάρει μέρος). Τύποι σαν τον Rock μπορεί να συναντήσει κάποιος στο γυαλί, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αλλά ακόμη και στην πραγματική ζωή.
